พระเจ้าตากสิน&พระพิชัยดาบหัก

เรื่องอาจยาวหน่อย แต่ก้อครบถ้วนดี ได้แค่นี้แหละ ถ้าอยากให้น้อยก้อลองย่อเอาเองนะ ทุกคนนนนนนน

สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช พระนามเดิมว่า สิน
ทรงพระราชสมภพ เมื่อปี พ.ศ. ๒๒๗๗ ที่บ้านใกล้กำแพงพระนครศรีอยุธยา

พระราชบิดามีบรรดาศักดิ์เป็นขุนพัฒน์
พระราชมารดาชื่อ นกเอี้ยง

ต่อมาภายหลังได้รับการสถาปนาเป็นกรมพระเทพามาตย์ เจ้าพระยาจักรี สมุหนายก
ในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ได้ขอรับไปเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม เมื่ออายุได้ ๑๓ ปี เจ้าพระยาจักรี
ได้นำเข้าถวายตัวรับราชการเป็นมหาดเล็ก ทำราชการอยู่ในบังคับบัญชาของหลวงศักดิ์นายเวร

เมื่ออายุได้ ๒๑ ปี เจ้าพระยาจักรี ได้ทำการอุปสมบทให้ในสำนักพระอาจารย์ทองดี วัดโกษาวาส (วัดเชิงท่า)
อยู่สามพรรษาแล้วลาสิกขาเข้ารับราชการตามเดิม

ในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์ (สมเด็จพระบรมราชาที่ ๓) ได้รับโปรดเกล้า ฯ
ให้เป็นข้าหลวงพิเศษเดินทางไปชำระคดีความตามหัวเมืองฝ่ายเหนือ มีความดีความชอบ ได้รับโปรดเกล้า ฯ
ให้เป็นหลวงยกกระบัตรเมืองตาก ต่อมาเมื่อพระยาตากถึงแก่กรรม ก็ได้รับโปรดเกล้า ฯ ให้เป็นพระยาตากแทน

เมื่อพม่ายกกำลังเข้าล้อมกรุงศรีอยุธยาก่อนที่กรุงศรีอยุธยาจะเสียแก่พม่าครั้งที่สอง
พระยาตากได้เข้ามาช่วยราชการป้องกันกรุงศรีอยุธยาอย่างเข้มแข็ง

แต่ในที่สุดเมื่อเห็นว่าการป้องกันกรุงศรีอยุธยา ไม่อำนวยให้กระทำได้อย่างเต็มที่
และอยู่นอกอำนาจหน้าที่ จึงได้หาทางต่อสู้ใหม่ ด้วยการตีฝ่าวงล้อมพม่าออกไป ด้วยกำลังเล็กน้อยเพียง ๕๐๐ คน
ได้ต่อสู้กับกองทหารพม่าที่บ้านพรานนก ได้ชัยชนะ

จากนั้นได้นำกำลังไปตั้งมั่นที่เมืองจันทบุรี เพื่อรวบรวมกำลังมากู้กรุงศรีอยุธยาที่เสียแก่พม่า
เมื่อวันที่ ๗ เมษายน พ.ศ.๒๓๑๐

เมื่อพระองค์ทรงรวบรวมกำลังพลได้ประมาณ ๕,๐๐๐ คน กับเรือรบ ๑๐๐ ลำ ก็ได้ยกกำลังทางเรือเข้ายึดเมืองธนบุรี
ได้เมื่อวันที่ ๕ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๓๑๑ ในวันต่อมาพระองค์ได้ตีค่ายทหารพม่าที่ค่ายโพธิสามต้น
และค่ายอื่นๆ แตกทุกค่าย ทำการกู้เอกราชกรุงศรีอยุธยาได้สำเร็จในเวลาเพียงเจ็ดเดือน

หลังจากขับไล่พม่าออกไปแล้วพระองค์ก็ได้ทำพิธีปราบดาภิเษกเป็นกษัตริย์ เมื่อวันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ.๒๓๑๑
เมื่อพระชนมายุได้ ๓๔ พรรษา ทรงพระนามว่า สมเด็จพระศรีสรรเพชญ์ หรือสมเด็จพระบรมราชที่ ๔
แต่คนทั่วไปนิยมขนานพระนามพระองค์ว่า สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี หรือสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช

พระราชกรณียกิจของพระองค์ในลำดับต่อมาคือการรวบรวม การรวบรวมกำลังไว้ต่อสู้กับพม่าต่อไปคือ
ความเป็นปึกแผ่นของพระราชอาณาจักร

ซึ่งเวลานั้นได้มีผู้ตั้งตนเป็นใหญ่ห้าชุมนุมต่าง ๆ ได้แก่ ชุมนุมเจ้าพระยาพิษณุโลก ชุมนุมเจ้าพระฝาง
ชุมนุมเจ้าพิมาย และชุมนุมเจ้านครศรีธรรมราช

เมื่อรวมชุมนุมของพระองค์เองที่กรุงธนบุรีแล้วก็มีถึงห้าชุมนุม
พระองค์ทรงใช้เวลาในการปราบปรามชุมนุมต่าง ๆ อยู่สามปี จึงเสร็จปราบปรามได้เสร็จสิ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๓๑๓
ทำให้พระราชอาณาจักรเป็นปึกแผ่น

ในการทำสงครามกับพม่าในระยะต่อมา พระองค์ได้เปลี่ยนหลักนิยมในการยึดพระนครเป็นที่ตั้งรับข้าศึก
มาเป็นการยกกำลังไปยับยั้งข้าศึกที่ชายแดน
ทำให้ประชาชนพลเมืองไม่ได้รับอันตรายเสียหายเดือดร้อนจากข้าศึก

ในรัชสมัยของพระองค์ ได้มีการทำสงครามขยายพระราชอาณาเขต ของกรุงศรีอยุธยาออกไปอย่างกว้างขวาง
โดยได้ทำศึกสงครามกับพม่า และอาณาจักรอื่น ๆ รวม ๑๒ ครั้งคือ

ตลอดรัชสมัยของพระองค์ได้ทรงทำศึกสงครามมาโดยตลอดเวลา ๑๕ ปี โดยมิได้หยุดหย่อน
ได้ขยายพระราชอาณาเขตของกรุงธนบุรีออกไป จนเกือบเท่ากับสมัยกรุงศรีอยุธยาก่อนเสียกรุงแก่พม่า
พระองค์ได้รับการถวายพระราชสมัญญานามว่า สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช


ประวัติพระยาพิชัยดาบหัก
ทหารเอกคู่พระทัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
เด็กชายจ้อย เป็นลูกชาวนาเมือง เกิดในสมัยปลายรัชกาลพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ จ้อยเป็นคนกล้าหาญ โอบอ้อมอารี และเป็นที่รักใคร่ของเพื่อน ๆ ในวัยเดียวกัน คุณสมบัติที่เด่นของจ้อยคือต่อยมวยเก่ง เมื่อจ้อยมีอายุพอสมควรแก่วัยเรียนหนังสือ บิดาของจ้อยได้พาจ้อยไปฝากให้เรียนหนังสือกับท่านพระครูที่วัดมหาธาตุเมืองพิชัยต่อมาจ้อยเกิดมีเรื่องวิวาท และถูกกลั่นแกล้งจากเด็กวัดเก่าที่พ่อแม่นำมาฝากให้เรียนหนังสืออยู่ที่วัดแห่งนี้ แต่ก็ไม่มีใครสามารถสู้กับจ้อยได้เลยจนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่งเจ้าเมืองได้นำบุตรชายชื่อคุณเฉิดมาฝากเรียนหนังสือกับท่านพระครูที่วัด เด็กวัดเก่าได้พากันประจบลูกชายเจ้าเมืองและพยายามจะลบล้างความเก่งกล้าของจ้อย โดยยุยงให้คุณเฉิดกับจ้อยมีเรื่องชกต่อยทะเลาะวิวาทกัน ในที่สุดจ้อยต้องหนีออกจากวัดมหาธาตุ มุ่งเดินทาง โดยมีจุดหมายปลายทางคือจะไปฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของ “ครูเมฆ” จ้อยเดินทางไปเรื่อย ๆ ตกค่ำก็ขออาศัยหลับนอนที่วัด ต่อมาจ้อยได้พบกับครูเที่ยงซึ่งเป็นครูมวยได้นำนักมวยมาฝึกซ้อมที่วัดที่จ้อยไปพักค้างคืน จึงได้ขอฝากตัวเป็นศิษย์ และโกหกครูเที่ยงว่าตนชื่อ “ทองดี” เพราะเกรงว่าถ้าบอกชื่อจริงแล้วจะถูกจับตัวกลับไปลงโทษ ทองดีได้ร่ำเรียนวิชามวยจากครูเที่ยงเป็นเวลา 1 ปี จนมีความชำนาญ จึงทำให้ศิษย์เก่าของครูเที่ยงเกิดความอิจฉาหาเรื่องกลั่นแกล้ง จนทองดีทนไม่ไหวต้องใช้กำลังปราบในที่สุดพวกนั้นก็เลิกรังแกไปเอง ทองดีมีลักษณะพิเศษที่แปลกกว่าชายหนุ่มในสมัยนั้น คือฟันขาว เพราะไม่กินหมาก จึงได้ชื่อว่า “นายทองดีฟันขาว” ทองดีรำคาญที่จะมีเรื่องกับลูกศิษย์ของครูเที่ยงอีก จึงลาครูเที่ยงเพื่อจะไปศึกษาวิชามวยกับครูเมฆที่ท่าเสาตามความตั้งใจเดิม บังเอิญมีพระจากวัดบ้านแก่งจะเดินทางไปนมัสการพระแท่นศิลาอาสน์และได้ชวนนายทองดีไปเที่ยวงานด้วย นายทองดีได้ดูงิ้วที่มาแสดงเกิดชอบใจท่ากายกรรมตีลังกาของงิ้วจึงได้แอบหัดเลียนแบบจนเกิดความชำนาญ แล้วได้เดินทางต่อไปฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของครูเมฆที่ท่าเสาตามที่ได้ตั้งใจไว้แต่แรกนายทองดีฝึกฝนมวยกับครูเมฆจนก่งและเกิดความชำนาญจึงเริ่มชกมวยอาชีพจนมีชื่อเสียงโด่งดังไปหลายเมือง ต่อมานายทองดีได้พบกับพระภิกษุจากสวรรคโลกและชวนนายทองดีเพื่อไปเรียนฟันดาบนายทองดีก็ได้ติดตามไปด้วย เมื่อเรียนวิชาฟันดาบสำเร็จแล้ว นายทองดีได้เดินทางไปเที่ยวที่สุโขทัยกับพระภิกษุรูปเดิมได้พบกับครูมวยจีน และได้เรียนวิชามวยจีนจนสำเร็จภายในเวลา 1 เดือน นายทองดีอยู่ที่สุโขทัยมีคนรักใคร่มาก ต่อมามีเด็กกำพร้าชื่อบุญเกิดมาอยู่ด้วยเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน ต่อมาบังเอิญมีพ่อค้าชาวจีนจากเมืองตากมาสุโขทัย แต่ยังหาเพื่อนเดินทางกลับไม่ได้ จึงชวนให้นายทองดีเป็นเพื่อนเดินทางไปที่เมืองตากด้วย ระหว่างการเดินทางนายทองดีได้แสดงความกล้าหาญต่อสู้กับเสือเพื่อช่วยชีวิตเด็กบุญเกิดศิษย์ของตนไว้ ที่เมืองตากนายทองดีได้รู้จักกับพระยาตากในงานรื่นเริงเนื่องในพิธีถือน้ำพิพัฒน์สัตยา พระยาตากพอใจในการใช้ท่าต่อสู้ที่พลิกแพลงด้วยไหวพริบของนายทองดี จนสามารถเอาชนะครูมวยที่ชื่อห้าวได้ พระยาตากสนับสนุนให้นายทองดีเข้ารับราชการจนได้บรรดาศักดิ์เป็นหลวงพิชัยอาสา ต่อมาในปี พ.ศ.2301 เกิดเหตุวุ่นวายขึ้นหลวงพิชัยอาสามีโอกาสติดตามพระยาตากไปทำสงครามด้วยความกล้าหาญ จนเมื่อพระยาตากขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ จึงโปรดเกล้าฯเลื่อนบรรดาศักดิ์ให้เป็น
พระยาสีหราชเดโชและพระยาพิชัยตามลำดับและทรงมอบหน้าที่ ให้คุมทหาร 9,000 คน มารักษาการเมืองพิชัยและมอบอำนาจให้ประหารชีวิตคนได้ และแต่งตั้งให้เด็กบุญเกิดเป็นหมื่นหาญณรงค์ เมื่อไปอยู่เมืองพิชัย พระยาพิชัยได้แสดงความกตัญญูโดยอุปการะเลี้ยงดูมารดาตนเป็นอย่างดี และนำข้าวของเงินทองไปตอบแทนพระคุณครูมวยทั้ง 2 คน พร้อมทั้งแต่งตั้งให้เป็นกำนัน ในปีนั้นพม่าได้ยกทัพมาตีเมืองสำคัญทางภาคเหนือตามความคาดหมายของพระเจ้ากรุงธนบุรี พระยาพิชัยและหมื่นหาญณรงค์ เข้าต่อสู้ศึกด้วยความสามารถ และหมื่นหาญณรงค์ต้องถูกฟันเสียชีวิตเนื่องจากเอาตัวเข้าป้องกันพระยาพิชัยไว้ พระยาพิชัยตกใจและโกรธพม่ามากจึงได้ใช้ดาบไล่ฆ่าฟันพม่าจนดาบหัก แต่ก็ยังคงใช้ทั้งดาบดีและดาบที่หักรุกไล่ฆ่าฟันพม่าจนแตกพ่ายไป ตั้งแต่นั้นมาพงศาวดารก็เรียกท่านว่า “พระยาพิชัยดาบหัก” ภายหลังเมื่อพระเจ้ากรุงธนบุรีเสด็จสวรรคตแล้ว พระยาพิชัยก็ได้กราบบังคมทูลลาออกจากราชการ แต่บุตรหลานของท่านยังคงรับราชการในราชวงศ์จักรีสืบมาด้วยความจงรักภักดี จนถึงสมัยรัชกาลที่ 6 ผู้ที่สืบเชื้อสายของท่านก็ได้รับ พระราชทานนามสกุลว่า “วิชัยขัทคะ"

ตึ่ง ตึง ตึ้ง ตึ๊ง....เรียนผู้มีอุปการะคุณโปรดทราบ หากท่านใดที่ไม่พึงพอใจกับข้อความที่ได้โพสไป ท่านสามารถเรียกร้องความเป็นธรรมได้ที่ 0877216059 หรือท่านสามารถหาเอาเองก็ได้ ตึ่ง ตึง ตึ้ง ตึ๊ง....

ขอบคุนครับบบ

ขอบพระคุณค่ะ

ขอบคุง ข๊ะ ^^

ขอบคุนคับ

อ่ะแทงกิ้วเน้อ ว้อยๆๆๆ